Zoals we in ons vorige blog schreven waren de laatste dagen in ons oude huis hectisch. Nu we bijna een maand aan boord van Kolibri wonen beginnen we een ritme en vorm te vinden voor het leven aan boord.
Het was tijdens onze laatste week in Sint Pancras een komen en gaan van mensen die via Marktplaats onze spullen kochten. Op het laatst hebben we veel gratis aangeboden, meenemen aan boord was geen optie. Het is voor ons belangrijk dat zaken van waarde niet zomaar worden weggegooid, maar een tweede kans krijgen bij anderen. Het was bijzonder om te zien wie er allemaal op de gratis inboedel afkwamen, variërend van jonge starters naar oudere herstarters, mensen met een beperkt budget, koopjesjagers en vluchtelingen. Al met al gaf het ons een goed gevoel dat onze huisraad een nieuwe plek kreeg. En het afhalen van de spullen heeft een paar prachtige ontmoetingen en gesprekken opgeleverd. Uiteindelijk hebben we maar 2 meubelstukken moeten afvoeren naar het grofvuil.
Doordat ons bed en de meeste huisraad langzaam maar zeker verdwenen zijn we al een paar dagen eerder op de boot ingetrokken. Met de overdracht van de sleutel op de 31e oktober hebben we ons leven in Sint Pancras definitief afgesloten.
De start van ons nieuwe leven aan boord bracht een nieuwe uitdaging. Waar laat je alle kleding, keukengerei, gereedschap en al die zaken waarvan we (nu nog) denken dat we niet zonder kunnen. Na twee weken uitpakken, kastjes inruimen/uitruimen/herschikken hebben we voor alles een plek kunnen vinden. We zijn verbaasd over de hoeveelheid bergruimte aan boord. Wel is het een hele kunst om alles terug te vinden; waar hebben we ook alweer de schaar, die lekkere wollen trui en föhn een plek gegeven. Niet dat ik die laatste nodig heb, maar je snapt wel wat ik bedoel.
De spullen die we aan boord hebben zijn niet alleen voor onze lange reis, maar ook voor de komende jaren waarin we allebei nog werken. Dus ik heb nog een paar pakken en nette schoenen en Hella heeft nog allerlei materialen voor haar werk op de scholen. Vlak voordat we vertrekken gaan deze werkspullen vast ook van boord, om plaats te maken voor het leven dat dan voor ons ligt.
Hoewel we tevreden zijn met onze huidige indeling, weten we ook dat we in de komende maanden en jaren vast nog vaak door onze spullen zullen gaan. Deels om ‘nog handiger in te richten’, maar deels ook om nog verder te ontspullen. Op naar de eenvoud!
Tja, en dan slapen, eten, douchen, wassen en gewoon leven aan boord. Het laatste, ‘gewoon leven’, bevalt ons prima. We hebben een knusse, praktische en overzichtelijke leefruimte waar het prettig is om te zijn. Nu de herfst is aangekomen zijn we ons op de boot bewuster van het weer. De regen tikt gezellig op het dek, en bij wind beweegt de boot aan de landvasten. En die lijnen willen nog wel eens piepen en kraken, natuurlijk net als wij willen slapen. We wennen er aan en worden steeds handiger in om de lijnen zo te beleggen dat het redelijk stil is aan boord.
We slapen prinsheerlijk aan boord. We hebben voor de zomer onze matrassen vernieuwd en er kan geen ander bed zijn dat lekkerder slaapt. Soms zachtjes wiegend in onze knusse hut, die in ons vorige huis nog gewoon slaapkamer werd genoemd.
De verwarming is nog niet zoals we dat willen. Kolibri is gebouwd voor warme gebieden en heeft een aantal elektrische kacheltjes voor de verwarming. En dat werkt met onze walstroom aansluiting niet zo goed. Als we alle kacheltjes aanzetten gaat de zekering aan de wal eruit. We hebben als bijverwarming een heteluchtkachel op petroleum. Die werkt op zich prima, maar is wel wat gedoe met ventilatie en bijvullen met veel te dure brandstof.
We gaan dus een warm water verwarmingssysteem aanleggen. We zijn te laat begonnen met het bestellen en aanleggen van het heet water verwarmingssysteem. We hebben de verwarmingsapparatuur inmiddels wel besteld en zijn begonnen met de aanleg van de ringleiding. We hopen dat we de installatie voor de kerst klaar hebben. Klussen in een boot waar je leeft is een bijzondere ervaring, maar daarover later meer.
We hebben 2 natte cellen (aan de wal noem je een natte cel gewoon een badkamer) en een heet water boiler aan boord, en kunnen dus prima douchen. Maar de ruimte is flink kleiner dan in ons stenen huis, en voor een lekkere uitgebreidere douchebeurt gaan we toch naar het sanitair gebouw van de haven. Zo besparen we water en gaat het douchen toch wat comfortabel.
Koken aan boord is eigenlijk hetzelfde als thuis, we hebben een goed gasfornuis met oven. Een magnetron en een elektrische hogedruk stoompan. En Hella kookt aan boord net zo lekker als in ons vorige stenen huis.
Zo langzaam maar zeker begint het leven aan boord te wennen. En deze manier van leven smaakt naar meer en meer.
